Inauguracja roku szkolnego 2020/2021

Klasa I

godzina 8:30 sala gimnastyczna

Klasa II

godzina 9:00 – 9:30 sala nr 1

Klasa III

godzina 9:10 – 9:40 sala nr 2

Klasa IV

godzina 9:20 – 9:50 sala nr 5

Klasa V

godzina 9:30 – 10:00 sala nr 4

Klasa VI

godzina 9:40 – 10:10 sala nr 6

Klasa VII

godzina 10:00 – 10:30 sala nr 5

Klasa VIII

godzina 10:10 – 10:40 sala nr 4

Szanowni Państwo,

wszyscy obecnie znaleźliśmy się w nieoczekiwanej i trudnej dla nas sytuacji. Wymaga ona dużej ilości wyrzeczeń, ogranicza nasze swobody, budzi niepokój o dziś ale i o naszą przyszłość. Jednocześnie mobilizuje nas do wzajemnej pomocy, solidarności i empatii której przejawy można zauważyć na każdym kroku. W tak nowej sytuacji nie wiemy często jak się zachować, potrzebujemy wówczas rozmów, które mają ogromne znaczenie. Rozmowa z bliskimi w domu, w internecie lub telefonicznej. My również chcemy oferować naszą pomoc, ponieważ wiemy jak ogromne znaczenie ma moc rozmowy, jak może być kojąca i lecząca.

Zapraszamy Państwa do kontaktu telefonicznego bądź mailowego

Psycholog&Pedagog szkolny

Paulina Staszczak -Janczarek (psycholog, psychoterapeuta)

 Szanowni Państwo.

W związku z przejściem szkoły w tryb online zamieszczam rekomendacje dotyczące zdrowia psychicznego. To nietypowa sytuacja dla Państwa i dzieci.
Zachowanie spokoju będzie miało duży wpływ na odporność zarówno psychiczną jak i fizyczną.
Oczywiście, różnimy się między sobą i różnią się też nasze dzieci. Są takie (i mam nadzieję, że jest ich większość), które w obecnej sytuacji czują pewne podekscytowanie, ciekawość, a nawet radość (no w końcu nie trzeba chodzić do szkoły i tyle nowych ciekawych rzeczy dzieje się wokół).
Są jednak i takie, które z dużym niepokojem i lękiem stale sprawdzają portale informacyjne, dopytują dorosłych, poszukują informacji o zagrożeniu. Jeszcze inne, mówią: dość! - już nie mogą oglądać, słuchać, czytać i rozmawiać na temat zagrożenia koronawirusem. Wszystkie, nawet te szczęśliwe, z różnym natężeniem i częstotliwością odczuwają nieprzyjemne uczucia. Boją się.....
Ten strach, zupełnie zrozumiały w obecnej sytuacji, wymaga zaopiekowania przez nas dorosłych!

Udostępniam kilka ogólnych wskazówek profilaktyki zdrowia psychicznego

1. OBSERWUJMY - siebie i dzieci.
Nie tylko pod kątem infekcji, ale i tego jak emocjonalnie radzimy sobie z otaczającą rzeczywistością. Jakie jest nasze dziecko? Jak reaguje na tę sytuację, jak reaguje na nas? Czy dopytuje? Czy unika rozmów?
Czy sądzi, że musi nas chronić i robi dobrą minę do złej gry? Czy może (przynajmniej na razie) wygląda na to, że sytuacja go nie przeciąża? A jak my się zachowujemy?
Czy epidemia, zagrożenie jest stale obecne w naszych rozmowach?
Czy nieustannie sprawdzam wiadomości?
Czy może unikam tematu i nie chcemy o tym rozmawiać?
Jak nasza postawa działa na syna czy córkę?

2. BĄDŹMY GOTOWI DO ROZMOWY
- Przygotujmy sobie zestaw 3-4 rzetelnych faktów, którymi możemy się z naszym dzieckiem podzielić. Czasem trzeba będzie powtórzyć je wielokrotnie - dzieci lubią upewniać się, że nie ściemniamy.
- Bądźmy w tych rozmowach spokojni, opanowani i rzeczowi. Jeśli sami jesteśmy kłębkiem nerwów i mimo szczerych chęci nie udaje się nam zachować spokoju, zastanówmy się, kto z naszego otoczenia mógłby taką rozmowę przeprowadzić?
Może wujek ratownik, pielęgniarz, ciocia lekarka czy nauczycielka biologii? Ustalmy z nimi wcześniej, czego potrzebujemy i jak chcielibyśmy, aby taka rozmowa wyglądała. Fajnie jeśli jest to bliska dla naszego dziecka osoba, do której ma zaufanie, którą lubi.
- Zachęcamy do korzystania z rozmów z naszym pedagogiem i psychologiem szkolnym poprzez porady telefoniczne bądź mailowe;

a) Paulina Staszczak-Janczarek (psycholog) 509-035-723, e-mail: Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć.

b) Izabela Świętochowska (pedagog) przez dziennik elektroniczny

3. MÓWMY SZCZERZE NIE WIEM
- Ile to będzie trwało? Czy wszyscy zachorujemy?
Kto pierwszy umrze z naszej rodziny? Takie pytania mogą szokować, złościć.

Po pierwsze, zachęcam do tego by cieszyć się, że dzieci traktują nas jako ważne źródło informacji, mają do nas zaufanie. Czasem możemy ostudzić różne niepokoje, jednak na niektóre pytania nie znamy przecież odpowiedzi (nikt z nas nie wie, ile będzie trwała ta sytuacja).
I o tej swojej niewiedzy warto szczerze mówić.
Choć część rodziców/nauczycieli/opiekunów się tego obawia, ta szczerość buduje zaufanie!

4. ROZMAWIAJMY JAK RADZIĆ SOBIE Z LĘKIEM
- To bardzo ważna wiedza! Opowiedzmy dzieciom,co my robimy, żeby trudne myśli nie zapanowały niepodzielnie w naszej głowie (czytanie książek, oglądanie komedii, gry). Pytajmy, co im pomaga? - Dzieci są w tym bardzo kreatywne i mogą nas zaskoczyć super pomysłami, z których i my możemy korzystać.
- Zastanówmy się, co możemy wspólnie robić, aby zachować dobry nastrój.
- Szczerze rozmawiajmy o tym, że i my dorośli przeżywamy trudne emocje ale znamy sposoby, aby z nimi sobie radzić!
W tych rozmowach ważne jest zachęcanie do tropienia lęków niewypowiedzianych
- Czasem to co dzieci mają w głowie jest duuużo straszniejsze od rzeczywistości! Kiedy taki lęk ujrzy światło dzienne, traci na swojej mocy no i można się nim zaopiekować (to trochę jak z koszmarami sennymi). Jeśli to jest możliwe, dajmy dziecku czas na płacz, złość i inne trudne emocje.

5. WSKAZUJMY NA CZASOWOŚĆ PEWNYCH OGRANICZEŃ CZY ROZWIĄZAŃ
- Szczególnie dla nastolatków, obecna sytuacja może być bardzo trudna. Mogą mieć poczucie zamachu na ich podstawowe prawa i ograniczanie wolności. Rozmawiajmy z nimi o tym. Pokazujmy czemu te ograniczenia mają służyć.

6. BĄDŹMY ODPOWIEDZIALNI
- Ta sytuacja może być świetną lekcją empatii, wrażliwości i właśnie odpowiedzialności za siebie nawzajem . Nasze zachowania przecież przekładają się bezpośrednio na rozprzestrzenianie wirusa, a więc na życie i zdrowie innych ludzi.
Rozmawiajmy o tym z naszymi dziećmi!

7. NIE OSZUKUJMY - starajmy się być spokojni .
- Nie panikujmy. Jednak kiedy rozmawiamy o rzeczach trudnych, ulegamy emocjom a przyłapuje nas na tym młody człowiek i zadaje pytanie, co się stało?
To nie odpowiadajmy NIC! Takie ucinanie rozmowy, tworzenie tajemnic, jest pożywką do karmienia lęków. Ochłońmy i nawet jeśli nie od razu, wyjaśnimy dziecku, (czasem wystarczy ogólnie: np. ...ta stała obecność informacji o wirusie mnie złości, martwi czy niepokoi.)co się stało, czego było świadkiem.

8. ZADBAJMY O POTRZEBY DZIECI
- Tak jak my potrzebujemy porozmawiać z bliskimi, koleżankączy kolegą, nasze dzieci również tego kontaktu potrzebują! Zadbajmy o to! Rówieśnicy są strasznie ważni!
Pamiętajmy o nowych technologiach - to dobry moment, żeby z nich również korzystać.

9. UCZMY SIĘ RAZEM ZDROWYCH NAWYKÓW i bądźmy wzorem do naśladowania. Pokażmy i przećwiczmy, jak myć ręce, jak zasłaniać usta, jak dbać o wypoczynek, odpowiedni sen i dobry nastrój.

10. ZADBAJMY O INNYCH - a może w tej trudnej sytuacji spróbujemy zająć się czymś użytecznym? Może razem z dzieckiem wesprzemy słabszych, którzy potrzebują naszej pomocy (wejdźcie na fan page POMAGAMY SOBIE)

UNIKAJMY:
1. Słuchania własnych lęków! To nie są najlepsi doradcy! Pewnie nie da się tego zupełnie uniknąć, ale przynajmniej ważnych decyzji nie podejmujmy pod wpływem silnych emocji. One na ogół utrudniają nam dostęp do racjonalnego działania.
2. Utożsamiania własnych emocji z emocjami syna czy córki. Dzieci są odrębnymi istotami! Mogą się wprawdzie zachowywać dokładnie jak my, ale powód tego zachowania czy emocja, która za tym stoi, może być już zupełnie inna!
3. Jeśli dziecko w danym momencie nie chce rozmawiać. Uszanujmy to. Przypominamy, że jesteśmy, że jesteśmy na tę rozmowę gotowi, ale czekamy na jego sygnał.
4. Składania obietnic, których nie można dotrzymać.


FAKTY O KORONAWIRUSIE:

• Wiemy, że należy bezwzględnie myć ręce; zwłaszcza po dotknięciu innych osób oraz często dotykanych przedmiotów znajdujących się w miejscach publicznych.
• Wiemy, że bezwzględnie nie należy dotykać nieumytymi dłońmi oczu, nosa i ust.
• Wiemy, że należy bezwzględnie kichać i kaszleć w chusteczkę jednorazową (którą od razu wyrzucamy) lub w zgięcie łokciowe.
• Wiemy, że należy bezwzględnie pozostać w domu, jeżeli czujemy się chorzy.
• Warto unikać zgromadzeń i miejsc publicznych.
• Warto ograniczyć teraz podróżowanie transportem publicznym.
• Dyrektor Lidia Trochym

Drodzy Uczennice i Uczniowie,

W związku z przejściem szkoły w tryb online proszę Was o przestrzeganie kilku zasad bezpieczeństwa.

Moja pierwsza prośba dotyczy powstrzymywania się od słów i zachowań, które mogą zranić innych– zwłaszcza w Internecie.

Aby łatwiej było ci rozpoznać, czy to, co chcesz powiedzieć, może skrzywdzić, wyobraź sobie, że słyszy to rodzic i nauczyciel. Jeśli wiesz, że ich reakcja byłaby negatywna, to powstrzymaj się i głęboko oddychaj. Licz oddechy tak długo, aż się wyciszysz i przejdzie Ci ochota na taki komentarz. W razie wątpliwości spytaj rodzica o opinię.

Moja druga prośba jak już się domyślasz, też dotyczy powstrzymywania się w Internecie: nie ujawniaj swoich prawdziwych danych w Internecie, zdjęcie możesz opublikować dopiero wtedy, gdy wszystkie osoby na nim oraz ich rodzice wyrażą zgodę.

• Bezpieczniej jednak jest nie wrzucać zdjęć osób, nie wchodź na nieznane strony, nie klikaj w linki od nieznajomych osób. Hakerzy tylko na to czekają, nie pobieraj i nie zmieniaj czyichś zdjęć. Coś, co Tobie wydaje się zabawne, dla innych może bardzo źle się skończyć, nie podawaj w Internecie żadnych prywatnych danych – unikaj wszelkich serwisów, wymagających podania numeru PESEL, adresu, nazwiska czy numeru telefonu.dwukrotnie przemyśl, zanim pozwolisz aplikacji na uzyskanie dostępu do Twojej lokalizacji czy treści w telefonie. Ta sama zasada dotyczy korzystania ze stron internetowych – nie klikaj “Akceptuję” czy “Potwierdzam” za każdym razem, kiedy chcesz jak najszybciej dostać się na witrynę internetową. W ten sposób udzielasz zezwoleń na dostęp do wielu informacji – warto najpierw zapoznać się z regulaminem i dokładnie sprawdzić, co akceptujesz, pamiętaj, że stosowanie cyberprzemocy podlega konsekwencjom prawnym.
  
  W czasie wolnym po lekcjach obejrzyj film dla dzieci LINK DO FILMU
• Dyrektor Lidia Trochym

Drodzy Uczniowie i Uczennice,

Zaczynamy kontynuację realizacji programu nauczania w wersji zdalnej.
Wyobrażam sobie, że część z Was cieszy się, że nie musi przychodzić do szkoły. Wiem też, że niektórzy są w związku z tym zasmuceni. W najbliższych dniach możecie doświadczać
zmiennych nastrojów. To naturalne, gdyż każdy z nas będzie musiał wyrobić sobie zupełnie nowy tryb dnia. Pamiętajcie też, że ograniczenia spotkań z rówieśnikami i cotygodniowych zajęć dodatkowych wynikają z bezpieczeństwa i nie są na zawsze!
Potraktujcie ten okres jako dodatkową możliwość do ćwiczenia cierpliwości, optymizmu, systematyczności i kreatywności.

Poniżej przesyłam Wam wskazówki, jak najskuteczniej wykorzystać ten nietypowy czas.
Utrzymaj szkolny tryb dnia:
1. Wstawaj o tej samej porze.
2. Zachowaj poranną rutynę - pamiętaj o higienie i śniadaniu. Nie chodź cały dzień w piżamie.
3. O określonej porze zacznij pracę zadaną przez nauczycieli.
4. W czasie nauki rób sobie krótkie ruchowe przerwy. W szkole wychodziliście na korytarz. Np. rozciągnij się, wstań z miejsca, zrób spacer po mieszkaniu to będzie regenerowało umysł.
5. W czasie przerw unikaj oglądania youtube, seriali, grania w gry.

6. Zaplanuj sobie czas popołudniowy. Pamiętaj, że rodzice nadal będą pracować, nawet jeśli fizycznie będą w domu i nie mogą spędzać z Tobą czasu, kiedy ty masz już wolne.
7. Utrzymuj kontakty towarzyskie TYLKO online. Wykorzystaj po południu czas do dzielenia się ONLINE swoimi pomysłami na kreatywny czas wolny.

8. Ustal z rodzicami czas po południu, w którym będziecie mogli razem się pobawić.
9. Zapytaj rodziców, jak w czasie szkoły online możesz pomóc im w domowych obowiązkach. To świetna okazja, by nauczyć się pomagać, gotować, prać, prasować.

10. Ustal sobie limit grania w gry komputerowe i oglądania seriali. Będziesz mieć i tak dodatkowo więcej czasu na komputerze niż zwykle.

12. 1,5 godziny przed snem wyłącz elektronikę. Zaniedbując to narażasz się na problemy ze snem.
13. Przed pójściem spać podsumuj to, co udało Ci się wykonać danego dnia. Doceń siebie!
14. Uspokój umysł. Wieczór to dobry moment do treningu umysłu. Naucz swój umysł, jak ma zatrzymywać pracę i wchodzić w stan relaksu. Wystarczy, byś przez 5-10 minut w pozycji siedzącej odliczał/a oddechy. Kiedy skoncentrujesz uwagę na oddechach, zbędne myśli zaczną się wyciszać.
15. Dbaj o sen. Śpij minimum 8 godzin. To wzmacnia odporność fizyczną i psychiczną.

Proszę dbaj o siebie i przestrzegaj ograniczeń!

Myślami jestem z Wami.     Trzymajcie się.           Dyrektor Lidia Trochym